Samenvatting

Het leven is niet altijd rozengeur en maneschijn. Vele mensen worstelen met psychische problemen. Dat taboe in verband met psychische problemen moet dringend doorbroken worden en dat wil Lieselot Del’haye met deze gedichtenbundel bereiken. De gedichten zijn best wel zwaar, waardoor het wel triggerend kan zijn voor een aantal mensen. Er wordt meer inzicht gegeven in het hoofd van een psychiatrische patiënt en in de psychiatrie. Het boek toont het leven zoals het is; met zijn ups and downs.

 

Over de auteur

Lieselot Del’haye is een 19-jarig meisje. Sinds 8-jarige leeftijd worstelt ze al met psychische problemen. Angst, depressie, automutilatie, suïcidaliteit.... Voor haar is dat iets alledaags. Om zich recht te houden heeft ze haar dieren. Ze is dan ook een echte dierenvriend. Haar hobby is paardrijden en daar vindt ze troost en steun van deze machtige dieren. Voor de rest is schrijven haar uitlaatklep en wil ze dit ook graag delen met de wereld.

 

Een van de gedichten:

Blinde hoek

Als een hoopje verdriet
roepende stemmen
hopend dat niemand mij ziet
alsof ze me omklemmen

Tranen op de grond
nagels in mijn vel
het is weer avond
hopelijk passeert het snel

Zittend in een hoek
als een hoopje verdriet
mijn demonen op bezoek
hopend dat niemand mij ziet